18 Mayıs 2012 Cuma

Çınar'ın Gölgesinde bir hayat...

Soğuk, yağmurlu bir ocak günü varlığını öğrendim. Sen meğer 6 haftadır benimleymişsin ve ben senden habersiz yiyor, içiyor,uyuyor,uyanıyormuşum. Seni öğrendiğimde her şeyin rengi,kokusu, şekli değişti sanki. Henüz içimde hissedemesem de seni, varlığını bilmek bile tarifi imkansız bir heyecan uyandırıyordu. Dünyaya ilan etmek istiyordum varlığını, her önüme çıkan baylı bayanlı insanlara seni söylemek istiyordum; "ben anne oluyorum"... Sonra kontroller başladı... 8. haftada kalp atışlarını duyduk. Bu duygu nasıl tarif edilir bilemiyorum ama sanırım yaşamak için tek sebep olmaya yetecek o "güm güm " ler benim de hayatıma minik ama çok anlamlı dokunuş yaptı. 12. hafta kontrolümüzde 2'li tarama testimizi yaptık sonuç güzeldi. Sonra senin bu sabırsız annen dayanamayıp 13. haftada başka bir doktordan cinsiyetini öğrendi. Meğer benim bir prensim oluyormuş :) Aynı gün sana battaniye, tulum ve mini mini çoraplar aldım. 16. hafta kontrolünde kendi doktorum senin yakışıklı bir prens olacağını doğruladı. 3'lü tarama testimiz de başarılı geçti. Bu babamızla son kontrolümüzdü, çünkü babamızın askere gitme zamanı gelmişti artık. Bundan sonraki kontrollere onsuz devam edecektik. 20. hafta kontrolümüzde anneannen, deden ve Eda Teyzen eşlik etti bize. Kocaman olmuştun ve seni öyle büyük görünce daha bir duygulandım. Renkli ultrasonda önce gözlerini oğuşturdun sonra da esnedin, o an seni içimden çıkarıp öpüp,koklayıp yerine koymak istedim. Bu haftada tekmelerini küçük baloncuklar olarak hissetmeye başladım. O kadar hareketliydin ki ne zaman uzansam başlıyordun tekmelemeye. Hele seni biraz aç bıraktıysam o tekmelerin hiç durmak bilmiyordu. En son 24.hafta kontrolümüzü yaptık Babaannen,Deden, Anneannen ve İnci Halanla birlikte. Şeker yükleme testi yapıldı ve sonuç başarılı geçti. Anne olmak meğer ne zormuş, aç karnına kan alıyorlar sonra 2 bardak şekerli su dedikleri bir şeyi içiriyorlar ve öyle 1 saat bekletip bir daha kan alıyorlar. Benim için en zor test sanırım buydu. Sen daha da bir büyümüşsün.  760 gr olmuşsun. Babamız her telefonda seni soruyor. Doğumda da izin alıp gelecek inşallah. Yani bebeğim seninle 6. ayımızdayız. Tekmelerin daha güçlü ama biliyorum ki daha da güçleneceksin. Kime benzeyeceksin çok merak ediyorum ancak bunlardan daha önemlisi sağ salim seni kucağıma alabilmek. Son 3 ayımızı en verimli şekilde geçirmek için elimden geleni yapacağımdan emin ol. Seni merakla bekleyen annen...


Bu ilk postum, ilk göz ağrım Çınarıma gelsin istedim. Gelişmelerle görüşmek dileğiyle...
Sevgiyle...

2 yorum:

  1. canım benim blogun hayırlı uğurlu olsun.ne güzel yaptın ya.bende çınarcımın gelişimini burdan takiplerim:))harika bir başlangıç olmuş zaten sen o güzel yazılarında meşhurdun,burda da döktürürsün artık.seni zevkle takip edicem bitanem

    YanıtlaSil
  2. canım benim ne güzel bir motive oldu senin bu yorumun. Evet umarım verimli ve uzun ömürlü bir blog olur. Senin blogunu zevkle takip ederken ilham kaynağım olmadın değil hani. Üstelik tecrübeli bir anne olarak senden ve senin postlarından öğrendiğim, öğreneceğim çoook şey var...

    YanıtlaSil